داغ‌ترین جای دنیا کجاست؟_
برای سفر به داغ‌ترین منطقه کیهان ابتدا باید از خورشید گذشت، قلب آتشین منظومه شمسی. دمای سطح خورشید 5800 درجه کلوین است، اما این دمای زیاد به هیچ وجه یک رکورد کیهانی به شمار نمی‌رود.
برای سفر به داغ‌ترین منطقه کیهان ابتدا باید از خورشید گذشت، قلب آتشین منظومه شمسی. با دمای سطحی 5800 درجه کلوین، خورشید ما از سردی فاصله زیادی دارد؛ اما این دما به هیچ وجه یک رکورد کیهانی به شمار نمی‌رود.
ستارگان ابرغول آبی که جرم سنگین‌شان با فشردن هسته ستاره، کوره‌ای هسته‌ای را درون آنها به وجود می‌آورد؛ بیش از 50 هزار درجه کلوین حرارت دارند.
به گزارش نیوساینتیست، حتی این غول‌های کیهانی در مقابل کوتوله‌های سفید سر تعظیم فرود می‌آورند؛ کره‌های متراکمی از گرما که باقیمانده سوختن یک ستاره هستند. یکی از همین کوره‌های کیهانی به نام HD62166 حرارتی معادل 200 هزار درجه کلوین دارد. گرمای سوزانی که به تنهایی سحابی وسیعی را توسط جو نورانی خود روشن می‌کند.
با فرو رفتن به درون یک ستاره، این گرمای جهنمی باز هم افزایش می‌یابد. دمای هسته ابرستارگان می‌تواند از یک میلیارد درجه کلوین فراتر باشد. برای یک ستاره پایدار از نظر تئوری، حد بالای این دما معادل 6 میلیارد درجه کلوین است. در چنین دمایی ماده موجود در ستاره شروع به تابش فوتون‌هایی با انرژی فوق‌العاده بالا می‌کند.
سطح انرژی این فوتون‌ها به اندازه‌ای خطرناک است که ممکن است با برخورد آنها به یکدیگر، الکترون و پوزیترون تولید شود. نتیجه این فرایند یک واکنش زنجیره‌ای است که منجر به از بین رفتن ستاره طی انفجاری بسیار بزرگ می‌شود.
نخستین مورد مشکوک از مشاهده چنین «ابرنواختر ناپایدار» مربوط به سال 2007 / 1386 است؛ زمانی‌که یک انفجار روشن و بلند مدت استثنائی مشاهده شد. رخدادی که باعث شد اخترشناسان، در محاسبات خود در مورد امکان وجود ستارگانی به مراتب بزرگ‌تر از آنچه که قبلا تصور می‌کردند، تجدید نظر کنند.
در طی عمر یک ابرنواختر، دمای ستاره ممکن است برای مدت کوتاهی به بیش از 6 میلیارد درجه کلوین برسد. در سال 1987 / 1366، یک انفجار ستاره‌ای در ابر بزرگ ماژلانی دیده شد که نوترینوهای ساطع شده از قلب آن که بر روی زمین ردیابی شد، بیانگر دمای داخلی معادل 200 میلیارد درجه کلوین بودند.
ده به توان بی‌نهای
با تمام این اوصاف، حتی این دما هم در مقایسه با چیزی که یک انفجار پرتو گاما را ایجاد می‌کند، رکورد محسوب نمی‌شود! هر روز یک یا دو مورد از این تلالوهای کوتاه مدت پر انرژی توسط تلسکوپ‌های مخصوص ردیابی می‌شود.منبع:كنجكاو دات كام
:: موضوعات مرتبط:
ديگر ,
نجوم ,
,
:: بازدید از این مطلب : 414
|
امتیاز مطلب : 54
|
تعداد امتیازدهندگان : 16
|
مجموع امتیاز : 16
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
